Σφήνες του Αφεντούλη
Πριν αρχίσουμε τη σημερινή εξιστόρηση, αναγνώστες μου, μισό να διευκρινίσουμε ότι για τον τίτλο, η πένα του εμπειροτέχνη πολιτική αναλυτή, θείου Αφεντούλη, ουδεμία ευθύνη φέρει, όταν με το πέρας του Eurogroup του Λουξεμβούγου, από «twitter» του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, εμφανίσθηκε γραβάτα απεικονίζουσα παραστάσεις ικανές να οδηγήσουν την αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά στην αναφώνηση: «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα!» και τον πενόμενο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», στο εύλογο συμπέρασμα:
Σκληρή διαπραγμάτευση.
Εντάξει, αναζητούντες λαβή να ψέξετε το άσεμνο ύφος μας, συνεσταλμένοι χρεοφειλέτες μου, δεν λέμε.
Κατόπιν εγέρσεως θύελλας διαμαρτυριών εκ μέρους της αντιπολίτευσης για την προκλητική γραβάτα ή τη διαπραγματευτική «πατάτα», όπου προτάσσοντας τις του χρέους ρυθμίσεις ενέσκηψαν νέες επιβαρύνσεις ημών των πιο αδύναμων, δεν παίρνουμε όρκο, βοήθειά μας(!), η επίμαχη φωτογραφία χάθηκε από προσώπου φιλοθεάμονος κοινού με τον υπουργό να γράφει: «Πάλι χτύπημα από το παιδί στο λογαριασμό μου το κατεβάζω…»
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι κι ο πενόμενος θα αποποιηθεί του δικαιώματος να ορμηνέψει τους κυβερνώντες, ώστε να συζητούν με τους ισχυρούς πιστωτές χωρίς αγριάδες για να αποφεύγονται μπελάδες, ήτοι μειώσεις συντάξεων, αφορολόγητου ή άλλα χαράτσια, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν ελπίζω σε αλλαγή των «δεύτερη φορά αριστερά» συμπεριφορών, χωρίς υπενθύμιση τρόπων οικονομικότερων για τις τσέπες μας συνομιλιών, οπότε καιρός να αναλάβουμε δράση.
Αν βέβαια, εμφανιστεί ο «Μήτσος» που μόλις ακούσει για «μπρα-ντε-φερ», υπό τον φόβο των επερχομένων μέτρων, τρέχει να κρυφτεί, ο καψερός.
Αποτέλεσμα; Πάλι καλά, λοιπόν, που στο «δεύρο έξω, η “ρουκέτα” πέρασε, βρε θηρίο!» του αναλυτή, ξεπρόβαλε κάτω από το τραπέζι για να μάθει τι παίζει κι έτσι ακολουθεί μία εισέτι, από «σφηνών», επανάληψη του α λα Μποστ:
Cherchez να φαμ!…
Ευκλείδη! Πάρε το δίσκο τούτον δω που γράφει «Ελεήστε»,
και τους Θεσμούς ικέτευσε «Μη μας φορολογήστε».
Τα παρακάλια, Ευκλείδη μου, με δάκρυα στα μάτια,
ανοίγουν πόρτες ισχυρών κι «αλώνουνε» παλάτια.
Πείτε «μπίτε», μπείτε, βγείτε κι εν ανάγκη ξαναμπείτε,
αν δεν άρετε τους «κόφτες» μη μου απομακρυνθείτε,
κι ούτε που ν’ αντιταχθείτε,
λιτότητα θα φορτωθείτε(!),
σκέφτηκε να διαμηνύσει, ο πενόμενος, αναγνώστες μου, αλλά ακούει η ανένδοτη Αριστερά όταν βλέπει τον συγκυβερνώντα πρόεδρο των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» να ανεμίζει πομπωδώς γραβάτες στους πολιτικούς αντιπάλους;
Δεν ακούν, ρητορικά απαντούμε, μάρτυς μας κι οι έναντι υποσχέσεων εξόδου μας στις αγορές ή ρύθμισης του δυσθεώρητου, άμα και όταν χρειαστεί, «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι», δηλαδή, μεσοπρόθεσμες περικοπές εισοδημάτων που ντύνει μελωδικά η πικραμένη συντρόφισσα, «Μήτσαινα», άδουσα σε διασκευή παλαιότερης επιτυχίας της Κατερίνας Κούκα:
Τέρμα οι αδάμαστοι, σας λέω,
νόμιζα πως έβαλα «σταυρό»
στον τελευταίο.
Πόσο λάθος έκανα
που τους εμπιστεύθηκα,
τώρα που με φτώχυναν, το ξέρω.
Τέρμα οι αδάμαστοι,
δε με ξεγελάνε
τ’ ανοιχτά πουκάμισα,
η βροντερή λαλιά.
Πάντα οι αδάμαστοι
ευθαρσώς τα χώνουν,
όμως οι αριστεροί
το κρασί νερώνουν.
Τέρμα οι αδάμαστοι, κι ας λένε,
μάτωσα για τον λαό,
κι ας κλαίνε.
Οι εκλογείς τους ψήφισαν
κι όμως τους θυσίασαν,
τέρμα οι αδάμαστοι κι ας λένε,
εννοήσατε τα βαθύτερα νοήματα του άσματος, αναγνώστες μου;
Αν όχι, επειδή «οι μαγκιές πληρώνονται», ως γνωστόν, θα καταλάβετε μόλις αρχίσουν οι μεσοπρόθεσμες περικοπές, μάλιστα!…
-Ω-Πριν αρχίσουμε τη σημερινή εξιστόρηση, αναγνώστες μου, μισό να διευκρινίσουμε ότι για τον τίτλο, η πένα του εμπειροτέχνη πολιτική αναλυτή, θείου Αφεντούλη, ουδεμία ευθύνη φέρει, όταν με το πέρας του Eurogroup του Λουξεμβούγου, από «twitter» του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, εμφανίσθηκε γραβάτα απεικονίζουσα παραστάσεις ικανές να οδηγήσουν την αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά στην αναφώνηση: «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα!» και τον πενόμενο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», στο εύλογο συμπέρασμα:
Σκληρή διαπραγμάτευση.
Εντάξει, αναζητούντες λαβή να ψέξετε το άσεμνο ύφος μας, συνεσταλμένοι χρεοφειλέτες μου, δεν λέμε.
Κατόπιν εγέρσεως θύελλας διαμαρτυριών εκ μέρους της αντιπολίτευσης για την προκλητική γραβάτα ή τη διαπραγματευτική «πατάτα», όπου προτάσσοντας τις του χρέους ρυθμίσεις ενέσκηψαν νέες επιβαρύνσεις ημών των πιο αδύναμων, δεν παίρνουμε όρκο, βοήθειά μας(!), η επίμαχη φωτογραφία χάθηκε από προσώπου φιλοθεάμονος κοινού με τον υπουργό να γράφει: «Πάλι χτύπημα από το παιδί στο λογαριασμό μου το κατεβάζω…»
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι κι ο πενόμενος θα αποποιηθεί του δικαιώματος να ορμηνέψει τους κυβερνώντες, ώστε να συζητούν με τους ισχυρούς πιστωτές χωρίς αγριάδες για να αποφεύγονται μπελάδες, ήτοι μειώσεις συντάξεων, αφορολόγητου ή άλλα χαράτσια, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν ελπίζω σε αλλαγή των «δεύτερη φορά αριστερά» συμπεριφορών, χωρίς υπενθύμιση τρόπων οικονομικότερων για τις τσέπες μας συνομιλιών, οπότε καιρός να αναλάβουμε δράση.
Αν βέβαια, εμφανιστεί ο «Μήτσος» που μόλις ακούσει για «μπρα-ντε-φερ», υπό τον φόβο των επερχομένων μέτρων, τρέχει να κρυφτεί, ο καψερός.
Αποτέλεσμα; Πάλι καλά, λοιπόν, που στο «δεύρο έξω, η “ρουκέτα” πέρασε, βρε θηρίο!» του αναλυτή, ξεπρόβαλε κάτω από το τραπέζι για να μάθει τι παίζει κι έτσι ακολουθεί μία εισέτι, από «σφηνών», επανάληψη του α λα Μποστ:
Cherchez να φαμ!…
Ευκλείδη! Πάρε το δίσκο τούτον δω που γράφει «Ελεήστε»,
και τους Θεσμούς ικέτευσε «Μη μας φορολογήστε».
Τα παρακάλια, Ευκλείδη μου, με δάκρυα στα μάτια,
ανοίγουν πόρτες ισχυρών κι «αλώνουνε» παλάτια.
Πείτε «μπίτε», μπείτε, βγείτε κι εν ανάγκη ξαναμπείτε,
αν δεν άρετε τους «κόφτες» μη μου απομακρυνθείτε,
κι ούτε που ν’ αντιταχθείτε,
λιτότητα θα φορτωθείτε(!),
σκέφτηκε να διαμηνύσει, ο πενόμενος, αναγνώστες μου, αλλά ακούει η ανένδοτη Αριστερά όταν βλέπει τον συγκυβερνώντα πρόεδρο των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» να ανεμίζει πομπωδώς γραβάτες στους πολιτικούς αντιπάλους;
Δεν ακούν, ρητορικά απαντούμε, μάρτυς μας κι οι έναντι υποσχέσεων εξόδου μας στις αγορές ή ρύθμισης του δυσθεώρητου, άμα και όταν χρειαστεί, «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι», δηλαδή, μεσοπρόθεσμες περικοπές εισοδημάτων που ντύνει μελωδικά η πικραμένη συντρόφισσα, «Μήτσαινα», άδουσα σε διασκευή παλαιότερης επιτυχίας της Κατερίνας Κούκα:
Τέρμα οι αδάμαστοι, σας λέω,
νόμιζα πως έβαλα «σταυρό»
στον τελευταίο.
Πόσο λάθος έκανα
που τους εμπιστεύθηκα,
τώρα που με φτώχυναν, το ξέρω.
Τέρμα οι αδάμαστοι,
δε με ξεγελάνε
τ’ ανοιχτά πουκάμισα,
η βροντερή λαλιά.
Πάντα οι αδάμαστοι
ευθαρσώς τα χώνουν,
όμως οι αριστεροί
το κρασί νερώνουν.
Τέρμα οι αδάμαστοι, κι ας λένε,
μάτωσα για τον λαό,
κι ας κλαίνε.
Οι εκλογείς τους ψήφισαν
κι όμως τους θυσίασαν,
τέρμα οι αδάμαστοι κι ας λένε,
εννοήσατε τα βαθύτερα νοήματα του άσματος, αναγνώστες μου;
Αν όχι, επειδή «οι μαγκιές πληρώνονται», ως γνωστόν, θα καταλάβετε μόλις αρχίσουν οι μεσοπρόθεσμες περικοπές, μάλιστα!…
-Ω-ωω