Του Κώστα Δαλακιουρίδη
– Κουράγιο που το είχε!
– Ποιος πάλι;
– Ο ογδοντάχρονος πολιτευτής από την Καρδίτσα που ήθελε να γίνει πρόεδρος στο νοσοκομείο της πόλης του.
– Γιατί δεν είχε τα προσόντα;
– Με το παραπάνω! Ένα σωρό ψήφους, ανεξάρτητα από το κόμμα με το οποίο κατέβαινε υποψήφιος!
– Και είναι αυτό προσόν;
– Για τη χώρα μας το πρώτο.
– Καλά και στην ηλικία του πώς θα τα έβγαζε πέρα;
– Ξέρεις πόσα χρόνια έχει ο Τραμπ; Εβδομήντα τρία ολόκληρα και διοικεί ολόκληρη Αμερική. Αν τη συγκρίνουμε με την Καρδίτσα τότε ο εν λόγω κύριος είναι έφηβος!
– Καλά γιατί έγινε τόσο ντόρος, δεν είναι η ηλικία ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο;
– Μόνο για τις γυναίκες! Όμως το πρόβλημα είναι άλλο!
– Ναι! Αυτό που καίει κυρίως τα παλιά κόμματα. Η αναξιοκρατία που διώχνει ένα σωρό άξιους ανθρώπους γιατί δεν είναι γνωστοί σ’ αυτούς που αποφασίζουν.
– Τι μου θύμισες; Σε παλιότερες εκλογές ρώτησα ένα αποτυχόντα υποψήφιο βουλευτή αν θα τον βόλευαν σε καμιά διευθυντική θέση.
– Τι σου απάντησε;
– Ότι είχαν μοιρασθεί προεκλογικά!
– Εγώ πάλι ξέρω υποψήφιους με τρομερά προσόντα για καθηγητές πανεπιστημίου που όχι μόνο δεν εκλέχτηκαν αλλά τους δούλευαν κι από πάνω αν διαμαρτύρονταν. Τι κι αν είχαν ένα σωρό επιχειρήματα αφού η θέση είχε δοθεί πριν γίνει η προκήρυξη.
– Καλά, εγώ αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ο Σϋριζα δεν διέρρηξε τα ιμάτιά του.
– Γιατί έκανε χειρότερα. Διόρισε επί ημερών του άνθρωπο με τέσσερα πλαστά πτυχία!
– Δηλαδή φτάσαμε στο «Δεν δικαιούστε να ομιλείτε» του Μένιου.
– Και κοίτα ειρωνεία, συγκρούσθηκαν με φοιτητές, καθηγητές και μπαχαλάκηδες για το άσυλο, με τον Ρουβίκωνα για τις καταλήψεις αλλά μέσα στο κόμμα κρατούν ισορροπίες ήτοι το αλισβερίσι δίνει και παίρνει [«du ut des» για τους λατινομαθείς].
Δηλαδή, «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα». Αλλά έχουμε την εντύπωση ότι στα νοσοκομεία διακυβεύεται η ζωή των ανθρώπων κι ας είναι από την Καρδίτσα. Κρίμα γιατί ανάμεσα στους διοικητές υπάρχουν πολλοί ικανοί.
Κώστας Δαλακιουρίδης