Του Αδάμου Ευαγγέλου *
Η ακινησία που παρατηρείται σ’ όλους σχεδόν τους τομείς, επιτείνει την οικονομική αβεβαιότητα και επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση της χώρας. Και όσο αυτή η αναποτελεσματικότητα συνεχίζεται, συνεχώς θα μετατίθεται, η πολυθρύλητη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, από χρόνο σε χρόνο και όπως όλα δείχνουν αυτό θα κρατήσει για πολύ ακόμη.
Η ζοφερή αυτή πρόβλεψη ανακύπτει από την αναντιστοιχία μεταξύ των βασικών αναγκών αναδιάρθρωσης που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία και από την αναποφασιστικότητα που επιδεικνύουν οι κυβερνώντες. Μια αναποφασιστικότητα, η οποία οφείλεται στην άγνοια, αλλά και στην πολιτική δειλία τους, με αποτέλεσμα η χώρα μας για μια ακόμη φορά να
Και τίθεται το ερώτημα: πόσοι από τον κυβερνητικό συνασπισμό αντιλαμβάνονται την προοπτική της απομονωμένης και περίκλειστης Ελλάδας; Εμείς θα λέγαμε ελάχιστοι, διότι οι άνθρωποι έχουν αποδείξει επανειλημμένως σε όλο το διάστημα που κυβερνούν, ότι την άγνοιά τους, τις γκάφες τους, προσπάθησαν να τις μεταλλάξουν σε πολιτικό σχέδιο, χωρίς καν να υπολογίσουν τα κόστη που δημιουργεί αυτή η ανορθολογική πολιτική πρακτική.
Η συνέχεια οδυνηρή. Η χώρα συνεχίζει να πορεύεται χωρίς κάποιο στρατηγικό σχέδιο αναβάθμισης, οικονομικά εξασθενημένη και με περιορισμένα αποθέματα αξιοπιστίας, συνεχίζει να πορεύεται χωρίς ανθρώπους εμπνευσμένους για τις προκλήσεις των καιρών.
Άρα δικαιολογημένα ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που αισθάνεται βαθιά απογοητευμένο και απομακρυσμένο, από όλους αυτούς που ήρθαν από το πολιτικό περιθώριο στην εξουσία, καταγγέλλοντας τους πάντες και τα πάντα. Δικαιολογημένα λοιπόν, να αισθάνεται απογοήτευση η ελληνική κοινωνία, από όλους αυτούς που είχαν μάθει να διεκδικούν στα αμφιθέατρα και στους δρόμους, αλλά δεν είχαν επίσης μάθει πως παράγεται πλούτος. Δεν είχαν μάθει πως λειτουργεί στοιχειωδώς η διεθνής πολιτική, πως λειτουργεί η πολιτική οικονομία.
Κι έτσι χωρίς γνώση συνεχίζουν, συνεχίζουν χωρίς συνείδηση για το τι ακριβώς έχει χαθεί αμετακλήτως από την οικονομία και τον ελληνικό λαό. Αυτό δεν τους πολυενδιαφέρει. Αυτούς τους ενδιαφέρει η εξουσία και μέσα από διάφορες υποσχέσεις, από μεγαλόστομες εξαγγελίες, από ασαφείς και βολικές απόψεις που στόχο έχουν την παραπλάνηση, προσπαθούν να κρατηθούν.
Να κρατηθούν στο άρμα της εξουσίας οι άνθρωποι, των οποίων η προσφορά περιορίζεται στην περιγραφή της κατρακύλας της χώρας και των προβλημάτων που βιώνουμε καθημερινά. Όλοι τους μιλούν γενικά και αόριστα, μιλούν για ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά συγχρόνως δημιουργούν πολιτική αστάθεια, γεγονός που απομακρύνει κάθε σώφρονα επενδυτή.
Το αποτέλεσμα οδυνηρό. Κανείς μεγάλος ξένος επενδυτής δεν ασχολείται με την ελληνική αγορά. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις που απαιτούν μεγάλα και μακροπρόθεσμα κεφάλαια.
Για να πειστούν οι ξένοι επενδυτές να επιλέξουν τη χώρα μας, ανάμεσα σε δεκάδες επενδυτικούς προορισμούς σε όλον τον πλανήτη, θα πρέπει οι κυβερνώντες να εξαλείψουν την υπονομευτική και εκβιαστική γραφειοκρατία, να βάλουν ένα τέλος στη μεθοδευμένη ηθική απαξίωση τη επιχειρηματικότητας.
Δεν είναι δυνατόν το ξένο κεφάλαιο να αντιμετωπίζεται συνεχώς με υποκρισία, ταλαιπωρίες και έχθρα, επειδή κάποια παιδιά της πρώτης φοράς αριστεράς, δεν θέλουν να αποβάλλουν τις παρωχημένες απόψεις τους, ώστε να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα. Δείτε τι γίνεται με τις συνεχείς ακυρώσεις στις επενδύσεις για την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, στα περιφερειακά αεροδρόμια, στα λιμάνια.
Δείτε τι γίνεται με τα γραφειοκρατικά προσκόμματα και τις αμφισβητήσεις κυριότητας αγορασθέντων οικοπέδων, από τον Εμίρη του Κατάρ στη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Ερχεται τώρα η ελληνική πολιτεία και ανακαλεί αυτή την τεράστια συμφωνηθείσα επένδυση των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα ο πάμπλουτος άραβας μονάρχης να δηλώνει έτοιμος να μεταφέρει επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ σε άλλες χώρες.
Κι ενώ ο τόπος έχει ανάγκη από επενδύσεις, οι άνθρωποι της πρώτης φοράς αριστεράς, συνεχίζουν να υπονομεύουν κάθε επενδυτική προσπάθεια, η οποία θα βελτίωνε το εθνικό εισόδημα και θα περιόριζε την ανεργία, που έχει ρίξει στην φτώχεια και την απελπισία τον μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας. Συνεπώς μ’ αυτές τις πολιτικές επιλογές ο αριθμός των επενδυτών που θα μπορούσε να τοποθετηθεί μέσω μετοχών ή ομολόγων στην Ελλάδα έχει εξαντληθεί. Και μαζί μ’ αυτούς έχουμε εξαντληθεί και μεις.
*Ο Αδάμος Ευαγγέλου είναι πρώην καθηγητής εφαρμογών στο ΑΤΕΙ.Θ και μέλος του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ.