Θέλω να ζήσω σε μια εποχή χωρίς παλικαράδες και λεβέντες. Σε μία εποχή που δεν θα υπάρχει ούτε για αστείο η άτυχη κατάληξη ανθρώπων όπως της Ελένης ή του Βαγγέλη. Μια εποχή που όλοι αυτοί που εν δυνάμει σκοτώνουν δεν θα φαίνονται. Δεν θα υπάρχουν. Ουτοπία; Ανωριμότητα της νιότης μου; Τίποτα απ’ αυτά τα δυο δε μου στερεί την επιλογή της πάλης γι’ αυτά που σου λέω.
Να σε ενημερώσω: Έχει βγει πρόσφατα στον αέρα το γνωστό πρόγραμμα – κοινωνικό πείραμα – Big Brother. Σ’ αυτό το, με χυδαία μαεστρία φτιαγμένο, ριάλιτι όλοι οι άνθρωποι έχουν επιλεγεί για να προκαλούν ή να προκαλούνται. Να ενοχλούν και να ενοχλούνται. Ακούγεται αθώο. Μπορεί και να μην είναι. Μια απ’ αυτές τις μέρες ένας εκ των παικτών, ένα λαϊκό παιδί της Κρήτης, ένα “τίμιο” αντράκι, είπε με θρασύτητα κάτι που προωθεί με άμεση ταχύτητα την κουλτούρα του βιασμού. Φυσικά όλες τις προηγούμενες μέρες έκανε παρόμοιες δηλώσεις που προετοίμαζαν κι αυτή τη τελευταία που τελικά – μετά την αντίδραση θεατών – τον έβγαλε έξω απ’ το παιχνίδι.
Επομένως νικάμε. Νικάμε γιατί δίνουμε όνομα. Γιατί δεν θεωρήθηκε αυτονόητο. Δεν θεωρήθηκε αστείο. Νικάμε γιατί το αυτονόητο είναι να βγει απ’ το παιχνίδι, να βγει και απ’ την χυδαία φιλοσοφία του. Νικάμε γιατί πια δεν το επιτρέπουμε ούτε ως θεωρία. Γιατί δεν ανεχόμαστε τη σιωπή σ’ αυτά τα ζητήματα και πολύ σωστά. Γιατί προχώρησε ο άνθρωπος και βγήκε απ’ τις σπηλιές. Γιατί δίνουμε σημασία σε έννοιες κλισέ για κάποιους. Γιατί αυτό είναι το αυτονόητο.
Όμως, ας πούμε κάτι. Δεν αρκεί. Γιατί οι υπόλοιποι παίκτες δεν αντέδρασαν! Κι αν πρέπει να μιλήσουμε με όρους κοινωνικού πειράματος, οι παίκτες κάτι μας δείχνουν. Υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που δεν αντιδρούν, δεν ενοχλούνται, φοβούνται. Που δεν τους φαίνεται αποτρόπαιο. Που δεν ασχολούνται. Υπάρχουν άνθρωποι που θα έλεγαν αυτά που ο νταής αυτός είπε. Άνθρωποι που πλήγωσαν κάποτε άλλους ανθρώπους κι εκείνοι πληγωμένοι κατέληξαν με τον χειρότερο τρόπο στο τέλος τους.
Εμείς, σήμερα, πρέπει να συνεχίσουμε σ’ αυτόν τον δρόμο που δεν θα βρίσκουν χώρο να ακούγονται και να γίνονται αυτά που καταστρέφουν έναν άνθρωπο. Αλλιώς να χαρακτηρίσουμε εκείνον που το θέλει, θηρίο και να μην τον έχουμε ανάμεσα στους ανθρώπους. Κι αυτό, μπορεί να γίνει αν βλέπουμε τον εαυτό μας με τα μάτια τα δικά μας, πραγματικά. Όχι να περιμένουμε να μας κάνει μια τηλεοπτική επίπληξη ένας κάποιος μεγάλος αδερφός.
Λεβεντάκο κατάλαβες;