Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Πω πω!
– Τι έπαθες ρε;
– Πω πω!
– Λέγε ρε!
– Πω πω!
– Θα μας πρήξεις…
– Σκάσε ρε, θα σου πω!
– Τι γίνεται, ρε;
– Πω πω!
– Σκας και γάιδαρο! Τι διαβάζεις ρε;
– Πω πω! Ρεζίλι γίναμε!
– Αν ξαναπείς “πω πω” θα σε δείρω! Πρόσεξε καλά σου λέω!
– Ρε, εδώ η Ζωή τους κάνει με τα κρεμμυδάκια! Πάλι θα μας συζητάνε! Πάλι τι έχουμε να ακούσουμε! Πάλι θα μας κρεμάσουν στα μανταλάκια, πάλι θα μας συζητάνε στα κανάλια…
– Λίγα μείνανε…
– Δεν εννοώ τα δικά μας ρε! Τα κανάλια τα έξω! Πως ήταν παλιά που κρυφοκοιτούσαν πίσω από τις κουρτίνες τάχα μου τάχα μου ότι δεν τους ενδιαφέρει και στήνανε αυτί για ακούσουν τι γινότανε στο διπλανό σπίτι… Ε, κάτι τέτοιο!
– Τι θες να πεις, ρε;
– Η Ζώη τους είπε κόμμα ζόμπι!
– Πρώτη φορά το ακούω αυτό! Τι εννοούσε άραγε;
– Όλο και κάτι θα ξέρει…
– Και που τα είπε η Ζωή;
– Δεν είδες τόση ώρα που διαβάζω την Guardian;
– Α! Για αυτό τα πω πω;
– Εμ, γιατί άλλο;
– Για λέγε, για λέγε…
– Τι να σου πω; Λίγο πολύ γνωστά!
– Δηλαδή; Τον κατηγορεί ότι άλλα έταξε και άλλα έκανε και να σηκωθεί να φύγει!
– Ε, καλά, όλα τα κόμματα αυτό θέλουν, μπας και γίνουν εκλογές, και αυξήσουν τις έδρες τους!
– Αν αγαπάτε την Ελλάδα βοηθείστε μας να απαλλαγούμε από αυτόν!
– Τι; Λέει τέτοια πράγματα!
– Στο νερό που πίνω!
– Ρε, μήπως δεν κατάλαβες καλά! Πόσο καλά είναι τα αγγλικά σου; Μήπως, λέω, μήπως άλλα λέει και άλλα καταλαβαίνεις;
– Με προσβάλλεις και δεν θα το ήθελα!
– Ρε, δε μου λες, πώς αποκαλεί το κόμμα ζόμπι;
– Έτσι το αποκάλεσε! Στο μυαλό της είμαι;
– Και, συγγνώμη δηλαδή, υπονοεί και κάτι για τους βουλευτές; Πω πω!
– Σειρά σου τώρα να πεις πω πω!