Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας!
– Πάλι;
– Ναι!
– Για πες!
– Πως είναι δυνατόν η Αμερική να βοηθάει την Τουρκία για τις επιθέσεις της στην Συρία και από την άλλη να στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια 108 εκατομμυρίων δολαρίων για τον λαό της Συρίας.! Για τον λαό της Συρίας! Πως σου φαίνεται αυτό;
– Πώς να μου φανεί; Όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε! Όποιος έχει το δίκιο του δυνατού ό,τι θέλει κάνει! Για σκέψου πόσα χρόνια κρατάει αυτός ο πόλεμος στην Συρία; Από εμφύλιος πόλεμος έχει γίνει περιφερειακός πόλεμος! Και μια επίδειξη ισχύος των συμμετεχόντων και ο χαμός καλά κρατεί! Από τη μια έτσι και από την άλλη γκιουβέτσι! Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια! Λες να λυπούνται τους λαούς και έτρεξαν να τους σώσουν; Αμ, δε! Τι να κρύβεται άραγε από πίσω; Και μη μου πει κανείς ότι ένας εμφύλιος πόλεμος ξεκινά από μόνος του μεταξύ του λαού της ίδιας χώρας! Έπεσε παρασκήνιο που δεν λέγεται! Εδώ είμαστε εμείς και θα σας βοηθήσουμε! Ξεκινήστε εσείς…
– Και μετά ο κλήρος πέφτει στους …γενναίους! Ο καημένος ο λαός υποφέρει και υποφέρει και υποφέρει! Μετά εμφανίζονται πάλι σωτήρες, και μεγαλώνουν οι ελπίδες ότι κάτι καλό θα γίνει! Και μετά ανακαλύπτεις ότι συνεχίζεις να είσαι το άμοιρο μικρούλικο πιόνι πάνω στην παγκόσμια σκακιέρα!
– Μηδέν από μηδέν, μηδέν! Διότι πρέπει να καταναλωθούν και τα πολεμικά εφόδια διότι οι πολεμικές βιομηχανίες τι θα κάνουν; Θα κηρύξουν πτώχευση; Δεν είμαστε για τέτοια! Φαντάζεσαι τι θα γίνει με την οικονομία; Θα βουλιάξουν πολλές βαρκούλες! Και για να μην γίνει κάτι τέτοιο θα παίξουμε τα μπαλαντέρ μας!
– Και η απορία μου! Άκρα του τάφου σιωπή για τα τεκταινόμενα στον Έβρο! Διότι ρε φίλε, προς τα που γέρνει η παλάντζα; Εκεί έχει ψωμί!
– Δεν σε καταλαβαίνω;
– Σιγά σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι!
– Συγγνώμη, στον Έβρο είναι μόνο τα ελληνικά σύνορα;
– Ες αύριον τα σπουδαία, φίλε μου!