Του Γιάννη Κορομήλη
Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας- απεγνωσμένης θα λέγαμε- προσπάθειας του κ. Τσίπρα (και του ΣΥΡΙΖΑ) να συγκροτήσει ένα «προοδευτικό μέτωπο», όπως ο ίδιος το ονομάζει, υπό την ηγεσία του φυσικά. Καθώς λέει, το μέτωπο αυτό πρέπει να γίνει για να μην έλθει η «ακροδεξιά» στην εξουσία. Σαφώς εννοεί – μόνο που δεν το λέει- για να παραμείνει ο ίδιος στην εξουσία, ως προοδευτικός βεβαίως!
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι αν και κατά πόσον ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είναι προοδευτικός. Το δεύτερο αν οι προερχόμενοι από τους ΑΝΕΛ, πολύ δεξιοί κατά συνέπεια, είναι ή μήπως έγιναν με επιφοίτηση (!), προοδευτικοί. Και τρίτο φοβάται ο κ. Τσίπρας μήπως η «Χρυσή Αυγή», με ή χωρίς κάποιες άλλες ακροδεξιές ομάδες, αναδειχθεί πρώτο σε ψήφους κόμμα; Αλλά αυτό το τρίτο ερώτημα πρέπει να απορριφτεί ως παράλογο.
Διότι είναι λογικώς αδύνατο να εκτιναχτεί η «Χρυσή Αυγή», έστω και με έναν – δυο συνοδοιπόρους ακροδεξιούς από το 7%… στο 37%.! Παράλογα πράγματα.
Εκτός αν ο κ. Τσίπρας λέγοντας ακροδεξιά εννοεί την Νέα Δημοκρατία! Γιατί η Ν.Δ είναι λίαν πιθανό να αναδειχτεί πρώτο κόμμα. Αλλά και αυτή η εκδοχή είναι το ίδιο παράλογη. Η Ν.Δ κυβέρνησε πολλά χρόνια. Πενταπλάσια και πλέον απ΄ όσα ο Τσίπρας με τον Καμμένο (ή χωρίς). Δεν ήταν ποτέ ακροδεξιό κόμμα, το κατ΄ εξοχήν φιλοευρωπαϊκό αυτό κόμμα που ενέταξε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανήκει στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόματος . Ο κ. Τσίπρας σίγουρα ταλαιπωρείται από μια ακόμη – από τις πολλές, καθ΄ομολογίαν του, – αυταπάτες.
Διερωτώμαι μάλιστα μήπως και αυτό το «προοδευτικό» όπως το ονομάζει, «μέτωπο» δεν είναι και αυτό αυταπάτη. Διότι τον κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, τους μάθαμε καλά και ως ένα μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης για δεκαετίες και ως κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Πολλά στελέχη του π. κόμματός του ανήκουν στο υπουργικό συμβούλιο και τώρα. Και προφανώς θα ανήκουν και στο υπο… κατασκευή «Προοδευτικό μέτωπο». Λαμβάνοντας δε υπόψη μας τις κωλοτούμπες που έκανε ο κ. Τσίπρας και την προθυμία που δείχνει στα κελεύσματα των δανειστών, των θεσμών όπως τους ονομάζει, και των ΗΠΑ ,δυο συμπεράσματα μπορεί κανείς να βγάλει: Ή οι Ευρωπαίοι δανειστές και οι ΗΠΑ είναι… προοδευτικοί άρα συνεργάζεται- από θέση μικρού και πτωχεύσαντος συμμάχου -όντας και ο ίδιος… προοδευτικός (αν και άλλα τα αντίθετα ακριβώς μας έλεγε πριν το καλοκαίρι του 2015). Ή οι κυβερνήσεις της Ε.Ε και των ΗΠΑ είναι μη προοδευτικές (συντηρητικές ή ακόμα και αντιδραστικές), όπως και η δική του, και συνεπώς «λέει καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα».
Ή ίσως και να θεωρεί τον εαυτό του πανέξυπνο και τον ελληνικό λαό ανόητο και κορόιδο που αυτός μπορεί να τον ταΐζει κουτόχορτο. Και ο λαός να… ζητωκραυγάζει!!! Αυτό κι αν είναι αυταπάτη…
Πολλοί θα θυμάστε τους καθολικούς καλόγερους (στην Πάπισσα Ιωάννα του Λασκαράτου). Όπου σε περιόδους μεγάλης νηστείας, από την πολλή πείνα κάποιοι καλόγεροι …βάφτισαν το κρέας (βοδινό ή χοιρινό, δεν θυμάμαι) ψάρι κι έτσι τακτοποιήθηκαν όλα. Και τα στομάχια τους και οι θρησκευτικές τους συνειδήσεις. Λέτε κάτι ανάλογο να σοφίστηκε κι ο κ. Τσίπρας με το «προοδευτικό- του- μέτωπο»;
Συνεχίζεται